Ahmm... A Day of Relaxing Enjoyment... But Then... I Really Don't Know... I'm Confused... Apir konti...

Yelow to all ma' blog friends... medyo nawala aku sa sirkulasyon dahil sa medyo busy at marami lang iniintindi... BTW, tnx 4 those who always leave comments & uplifting words, hindi ko na kayo kailangang isa-isahin kasi deep in my heart, I really appreciated what you've done even in just small lines of sentences that gave my being an uplifting spirit... It's always a big help for me... Tnx a lot!!! :)

Anyway, last October 28, 2005 (Friday), one of our family friend (Macaraeg Family) invited us to have an outing, an overnight swimming in a private hot spring pool in Los Banos, Laguna. Yeah!!! It's fun & we really left our problems away with this kind of relaxation. We have a great day enjoying the company by singing on the accompaniment of videoke!!! Hahaha... shempre, konting inuman para masaya at puro pagkain!!! Hahaha!!! Buti, napigilan kong kumain ng rice!!! Hehehe... Apir!!! Pero medyo napadami ata inom ku nun kasi si Papi dami magtagay... ako umiinom ng tagay niya kasi medyo napapadami na siya... ayoko siya tamaan!!! kaya aku naman ata ang tinamaan... I dunno... then the next day, October 29, 2005 (Saturday), ma' Dudie Bestfriend also invited us to go out (it's already in the plan b4 the swimming) with the barkada, kaya... ay caramba!!! mangunguluntoy aku nito!!! Anu gagawin ku? So the next day papaalam kami ng maaga bcoz of the barkada's gig!!! Grabe!!! Naka-inom ako pero hindi ako tinamaan ng antok!!! Hindi ako nakatulog!!! So, dahil may tama si Papi ng konti... aku na ang nag-drive!!! Holy Heat!!! So, may tama!!! Walang tulog!!! Nag-drive pa!!! KULUNTOY!!! Kamote talaga!!! So pagdating ng bahay, ligo agad at bihis at alis ulit kasi sa lakad ng barkada... Anyamet tin!!! Nanlalambot aku nun pero pinilit ku lang kasi pramis ko sa bestfriend ko na sasama aku sa kanila... kaya un... Drive ulit!!! Pero, nawala ang pagod ko, lahat ng nararamdaman ko... nang makita so "SIYA..." She's so amazing that day... kahit antok na antok ako at pagod na pagod, nawala lahat yun at napakasaya ko. So pagdating sa Glorietta to meet our other barkada there, something came along to me that made my happy mood changed into an odd feeling that I really don't like... I'm really confused... really clueless... really don't have any idea at all... I'm just like walking & looking something in the dark... bigla akung nalungkot, nakadama ng sobrang pagod, antok at panghihina... Bakit??? Iniiwasan niya aku... kapag nalapit ako sa kaniya, parang humahanap siya ng paraan para maka-iwas... sobra... nakakahina... kinaya ko ung mga pisikal na hirap, pagod at antok at hang-over, pero iyon... nanghina ako dun... So, we watched "The Legend of Zorro" that night and ngayon ko lang siya hindi nakatabi sa upuan... kahit maganda ang pelikula, tinulugan ko na lang kasi, hindi ko na kinaya, sa totoo lang antok na antok na ako kaya un, nakatulog ako at wala na din ako sa mood, kahit hindi pala ako moody, nagiging ganun din pala, hehehe... but that nap gave me more strength that night, kasi maghahatid pa ako ng mga kabarkada ko, ayoko antukin, korgo ko silang lahat... After that, we ate dinner at MYLK. Di ko pinapahalata na naaapektuhan ako sa nangyayari, casual as usual. Nakatabi ko siya sa upuan... but, bigla-bigla, nagpapalit siya ng upuan... OUCH!!! OUCH!!! OUCH TALAGA!!! Hindi ko alam ang gagawin ku nun... ngyon ko lang siya hindi nakatabi sa table... Sobrang panliliit ang nararamdaman ko ng gabing yon... parang gusto kong mag-baon sa lupa... ayoko nang humarap sa mga kaibigan ko... ayoko ng magpakita pa... kung hindi lang dahil sa monthsary ng bestfriend ko, hindi ko na kayang ngumiti pa... pero kahit ayokong ipakita na apektado ako, nahalata pa rin ng bestfriend ko ang lungkot sa mukha ko kahit na pinapakita kong masaya ako... sabi ko na lang sa kanila, "pagod lang ako at medyo inaantok..." pero sa totoo, kaya kong tiisin lahat iyon... di ko lang siguro nakayang makita na iniiwasan niya ako... bakit kaya? Nagsori na aku at tinanggap niya na iyon at ok na kami ulit... pero bakit ganun? After that dinner, we had a little walk & talagang hinabol ko siya at sumunod sa kanya kasi may ibibigay ako na gift sa kaniya... a bracelet... a little remembrance & a peace offering kung baga sa mga nagawa ko sa kaniya... wala akong makitang magandang box para paglagyan ng bracelet na iyon, kaya yung isang toy ng pamanagkin ko ang pinaglagyan ko... a little basket with a little dog... hehehe... gusto ko kasing maging presentable ang ibibigay ko kahit isang simpleng bracelet lang iyon, kasi special siya kaya gusto kong maging special din iyon... So, ayun habang nasundan ku siya at bago pa ako maiwasan, ibinigay ko na kasi hindi ko talaga maibigay-bigay iyon earlier, kaya ayun... so sabi niya: "Anu ito?" Sabi ko: "Pambawi sa mga nagawa ko sayo." Ayun pagkabigay nun medyo sumaya ako kasi naibigay ko na un... I hope nagustuhan niya ung gift ko... After that, nag-Starbucks, ako medyo natulog na lang kasi OP na aku at pagod na talaga... nawala na ang powers ko... medyo kinakabahan na din kasi ako kasi paalam ko sa car namin hanggang 10:30 to 11:00 PM lang eh, mag-12:00 na... gagawa na naman ako ng palusot para hindi mapagalitan... so pag-uwi, inihatid ko sila... then pag-uwi ko sa bahay, palusot na!!! buti lumusot!!! Sabi ng bestfriend ko, kitang-kita niya na nalungkot ako at napansin din niya na umiiwas siya. Pero, bigla... ngtxt "SIYA" sa akin at nagpapasalamat sa pag-drive ko sa kanila. Then she added, "xenxa na kung di aku masyado sumasama syo kasi nahihiya aku syu, lake ng atraso ku sayu... di bale sa susunod, blik na ang tambalang sisig at pusit. Salamat din sa bracelet." When I recieved that message: "Hhhhaaaayyyy!!! Ang sweet naman niya!!!" Bigla akong sumaya!!! Kahit na ganun ang mga nangyari, she really appreciated what I've done for her! Sana napasaya ko siya kahit sa simpleng bracelet lang... Ang saya ng feeling ko nun!!! Asteg!!! Pero... unstable pa din ako... hindi ko alam kung sasaya ako o malulungkot o ewan... bakit kaya? Bakit kaya siya nahihiya? Ano yun? I know it's over, but it's buggin' me... Wala ako idea talaga... pero, watta heck!!! kahit iniiwasan niya ako, ok lang basta mahalaga anjan siya, happy siya sa buhay niya, enjoy siya, nakaka-text ko sha, nakikita ko siya pag may lakad... OK na ako!!! Hindi na mahalaga kung anuman siguro ang dahilan... alam ko na din naman siguro ang sagot pero parang hindi ko pa kayang ma-absorb un ngayon siguro...

But, that's life, anything goes... kung anuman un, be man enough to take it, move on & stay happy pa din... be positive PUSiT... marami pang mangyayari at dapat maging masaya kahit may problema... Afir!!! So, that's all... ahmm... I wish "HER" all the best in life and stay happy at all times... SMiLE & Take Care Always!!! ;-)